လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွစ၍ ယေန႔တိုင္
မတည္ျငိမ္ႏိုင္ေသးပဲ ေျပာင္းလဲေနေသာ အရာေပါင္းမ်ားစြာရွိပါတယ္ ထိုအထဲတြင္ ကိုးကြယ္မႈႏွင့္
အုပ္ခ်ဳပ္မႈမွာ အထင္ရွားဆံုးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေလာက လူသားမ်ားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ေလာက စည္းစီမ္မ်ားကို
ခံစားသံုးစြဲမႈမ်ားလာသည့္အခါ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေၾကာင့္ အားကိုး၊ ခိုကိုးရာမဲ့ရာကေန စျပီး
ကိုးကြယ္မႈကို ရွာေဖြလာၾကတယ္။ ဒီေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေတြဟာလည္း လူေနမႈစနစ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
အမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ခံ ဘ၀ကေန ကိုယ့္မင္း ကိုယ့္ခ်င္း စနစ္ကို ေရြးခ်ယ္လာၾကျပန္တယ္။ ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္း
လာေတာ့ တစ္မိန္႕တစ္အာဏာ တစ္သံ တစ္စနစ္ အာဏာရွင္စနစ္ကို မၾကိဳက္ၾကျပန္ေတာ့ အမ်ားဆႏၵနဲ႔
အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို လိုလား ႏွစ္သက္လာၾကျပန္တယ္။ ကိုးကြယ္မႈမွာလည္း အလားတူပင္
အရင္က ေၾကာက္အားပိုလို႔ ျမင္ျမင္ သမွ်ကို ကိုးကြယ္ၾကရသည့္ အျဖစ္ကေန ပိုျပီး တန္းခိုးၾကီး
အာဏာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကိုေရြးခ်ယ္ျပီး ကိုးကြယ္လာ ၾကတယ္။ အခုဆိုရင္ ဘာသာၾကီးေလးခုကို
လူေတြက ေရြးခ်ယ္ျပီး ကိုးကြယ္ေနၾကတယ္။ ကိုးကြယ္မႈႏွင့္အတူ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိပါ
လိုလား ေတာင္းတလာၾကတယ္။ ကိုးကြယ္မႈ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ပံုစံုတို႔ဟာလည္း လူေနမႈ စနစ္ေျပာင္းလြဲ
သည္ႏွင့္မွ် ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိုးကြယ္မႈ အုပ္ခ်ဳပ္
ေတြဟာ လည္း လ႔ူပတ္၀န္းက်င္ ေျပာင္းလဲသည္ႏွင့္မွ် ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ
လူ႕ပတ္၀န္းက်င္း ေျပာင္းလဲမႈကိုအတုိင္း လိုက္မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီအုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊
ကိုးကြယ္မႈက ရည္ရွည္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ယေန႔ေခတ္
တိုးတတ္လာသည္ႏွင့္မွ် ဘာသာေရးေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ ဂရုဂါရ၀ ျပဳသူမ်ား နည္းသထက္နည္းလာပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြမွာဆို အလုပ္မွာတင္ ရွိခိုး ၀တ္ျပဳမယ့္အစီအစဥ္ကို ျပဳလုပ္ေပး ထားတာကို
ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ယေန႕ေခတ္ ဘာသာေရး ဆရာမ်ားဟာလည္း ေလာကမွ ထြက္ေျမာက္ဖို႔ထက္ ေလာကမွာ ဘယ္လို
အဆင္ေျပေအာင္ ေနရမယ္ ဘယ္လို သားသမီးေတြကို ျပဳစုမ်ဳိးေထာင္ေပးရမယ္ ဘယ္လို လုပ္ကိုင္
ရွာေဖြရမယ္ ဆိုတာကို ဦးစားေပးျပီး ေျဖရွင္းနည္းေတြကိုပဲ သင္ၾကားပို႔ခ်တာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။
ေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ဦးတည္ျပီးေဟာေျပာေနတာကိုပဲ အမ်ားဆံုးေတြေနရပါတယ္။
၁၉ ရာစုမွာ လူမႈေဗဒပညာရွင္ မစ္ဆ္၀က္ဘာ ( Max
weber) က လူမႈေရး ရႈပ္ေထြးလာ မႈေၾကာင့္ ဘာသာေရးေတြက ဒီအတိုင္းသြား ေနမယ္ဆိုရင္ သကၠရာဇ္
၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာ ဘာသာ ေရးေတြ ေပ်ာက္ႏိုင္ တယ္လို႔ သတိေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္အထိ
ဘာသာေရးက ဘာေၾကာင့္ မေပ်ာက္သြားပဲ ရွိေနရ တာလဲလို႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ မေပ်ာက္သြားရတဲ့
အေၾကာင္းက ယေန႔ ဘာသာေရးသည္ မေန႔ကဘာသာေရးနဲ႔ မတူလို႔ပါပဲ။ လူမႈနယ္ပယ္မွာ လိုအပ္တာကို
ဘာသာေရးက မျပည့္ဆည္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီဘာသာေရးကို လူလာ လူေရာက္နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။ လူေနမႈအဆင့္
အတန္းျမင့္တတ္လာေတာ့ ဘာသာေရးက ဘယ္လိုျဖစ္ သလဲဆိုရင္ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦးကို လက္ထပ္ဖို႔
သားသမီးေတြအတြက္ ပညာေရး အတြက္ ႏွင့္ ဘာသာ ေရးဆရာေတြကိုလည္း သာေရးနာေရးအတြက္ အသံုးျပဳလာတာကို
ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦးေတြမွာ လူမႈေရး အခမ္းအနားေတြကို က်င့္ပလာၾကတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။
ဘာသာေရးဟာ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းကို အားကိုးျပီးေနရတဲ့
အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ဒီအခ်က္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ယခင္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ႏွင့္
ယခုဘာသာ ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ဘာေၾကာင့္ေျပာင္းလဲသြားတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို သတိမူ ပါတယ္။
ဘာသာ ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း လူမႈေရးကို တတ္အားသမွ် လုပ္ၾကတာကို ယေန႔အခ်ိန္မွာ ပိုျပီးေတြ႔
လာၾကပါတယ္။ လူမႈပတ္၀န္း က်င္ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ မႈစနစ္
လည္း ေျပာင္းလဲသြား တတ္ပါ တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ဆိုေတာ့ လူေတြက ဖန္တီးထား လို႔ပါပဲ။
စက္မႈတိုးတတ္ေသာ ႏိုင္ငံေတြမွာ ဒီကိစၥေတြကို
ပိုျပီး ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ စီးပြားေရးတိုး တတ္လာေတာ့ ဘာသာေရးက စီးပြားေရးေနာက္ကို ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။
လူေနမႈစရိတ္ၾကီးမားလာ သည္ႏွင့္အမွ် ဘာသာေရး ကလည္း ေမွးမွိန္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
စီးပြားေရးမေကာင္းရင္ လည္း ဘာသာေရးကြယ္ ေပ်က္ တတ္ပါတယ္။ ဘာသာေရးကိုလူေတြက တည္ေဆာက္ထားသလို
စီးပြားေရးက ေထာက္ပံ့ထားပါတယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားလည္း ၄င္းတို႔
အုပ္ခ်ဳပ္ေသာႏိုင္ငံ၊ ဘာသာေရးအေဆာက္အံုမ်ား မွာ အရင္ကလို အာဏာမရွိေတာ့တာလည္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
စီးပြားေရးတိုးတတ္လာရင္
ဘာသာေရး ေဘးကို ေရာက္တတ္သလို စီးပြားေရးပ်က္ရင္ ဘာသာေရးကအရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ပါလိမ့္မယ္။
နိဂံုးအေနနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္
တိုက္ရိုက္သဘာ၀ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ရည္ရြယ္ ျခင္းမဟုတ္ဘဲ (၀ါ) ေရးသားတင္ျပျခင္းမဟုတ္ဘဲ
ေလာကသဘာ၀မွာလည္း ဒီလိုျဖစ္ တတ္တယ္ ဆုိတာကို သတိမူေစ လိုျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့
ေလာကၾကီး အေၾကာင္းကို အေတြးအၾကံဳႏူနယ္၍ အမွားေတြ ပါႏိုင္ပါတယ္။ စာေရးသူစဥ္းစား ေတြးေခၚႏိုင္
သေလာက္ အပိုင္းအစေလးကို ဆြဲၾကည့္ျပီး သိထား သေလာက္ကို မွ်ေ၀ေပးခ်င္လို႔ အခုလိုတင္ျပ
လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
သတၱ၀ါ ခပ္သိမ္း၊ တရားျငိမ္း၊ ေအးခ်မ္းသာယာ
ရွိပါေစ။
။
No comments:
Post a Comment